bebişim şimdi aklıma geldi yazmak. bu duruma ileride ne dersin bilemem ama teyzen sana bu siteyi 1 mayıs işci bayramında oluşturdu. bakalım bu geleceğini ileride nasıl etkileyecek. nasıl etkileyecek derken şans getirecekmi anlamında diyorum.
26.04.2007 evdesin. gününün büyük çoğunluğunu uyuyarak geçiriyorsun. ama sen bir meleksin ya. en büyük sıkıntımız eldivenlerimiz. hiç sevmiyorsun sarılıp sarmalanmayı. sürekli kolların hareket halinde. eldivenlerini hemen bir şekilde çıkarıyorsun. ah bebişim teyzen seni çok seviyor.
işte bebişim hayatta verdiğin ilk mücadele karnını doyurman oldu. sezeryanla olduğun için annenin sütü hemen gelmedi. normal bir durummuş. ama karnın çok açtı. nasıl saldırdın memeye. culuk culuk culuk. ah o süt bir gelsede karnını doyurabilsen.
önce ben eve gittim biraz dinlenmek için. geldiğimde annaanneni göndedim dinlensin biraz diye. giderken bizi sıkı sıkı tembihliyordu. dikkat edin bebeğe bezini değiştirmeyi unutmayın, sevgi bebeği aç bırakma emzir sürekliki sütün biran önce gelsin. tamam anne sen merak etme hallederiz. neyse gitti. sen ben ve annen baş başa kaldık. bezinin değişmesi gerekiyordu. altını açtım o kadar minktinki korkuyordum bir tarafını incitirim diye. diğer bebeklerin refakatçileriyle üzerini bile değiştirdik. çok şirindin.
ortalama 45 dakika sonra anneni getirdiler. o anı hiç unutmayacağım. o kadar çok bağırıyorduki. aşkım ne olur yardım et. aşkım çok acıyor. aşkım karnımın üzerindekini alın (kum torbasından bahsediyor). bu acılar sabaha kadar devam etti. hiç bitmeyecekmiş gibi uzun gelen 2-3 saat sonra annen kendisine geldi. hiç bir şey hatırlamıyordu. ne bağırmalarını nede çektiği o acıları. hemen bebeğim dedi nerde o. onu görmek istiyorum. o ağlıyor biz ağlıyorduk. bunlar sevinç gözyaşlarıydı.
11.04.2007 saat 11:30 gibi annen sancılandı. artık diyordun ki: yeter burada kaldığım süre. bende aranıza katılmak istiyorum. baban aradığında cemile teyzenle beraber yemekteydik. apar topar anneannen ve dedeni evden alıp kazdağı devlet hastanesine geldik. artık saatler vardı. hepimiz sabırsızlıkla seni bekliyorduk. annen normal doğum yapacaktı son anda doktoru yaşar bey sezeryan yapmaya karar verdi. saat 03:20 de annen ameliyathaneye girdi. saat 03:45 de sen geldin bebişim. ağlıyordun odada yatağına yatırdılar seni. sonra sanki bana öyle geldi güldün. dünyanın en tatlı bebeğiydin sen. yukarıdaki resim senin ilk resmindir.
merhaba tuç bebek. bu sitede seninle ilgili olayarı an be an anlatmaya çalışacağım. büyüdüğün ve bu siteyi tamamıyla sana hediye ettiğim gün dünyanın en mutlu teyzesi ben olacağım herhalde. haydi başlıyalım ne dersin :)(: